Terwijl het gejuich in de zaal bij de VVD om het verlies van zo’n 8 zetels nog doorging, en Felix Rottenberg zijn dolk aan het poetsen was om in een willekeurige PvdA rug te steken, werd mijn gemoedstoestand steeds gelatener. Het ‘verkeerd soort populisme’, wat dat dan ook moge wezen, was dan wel overwonnen, maar ik was boos. Een raar soort boosheid, die ik moeilijk kon plaatsen. Dat lag waarschijnlijk aan het tijdstip, ik was namelijk boos om kwart voor twee ’s nachts.

Maar om acht uur ’s ochtends was ik nog altijd boos en dat werd alleen maar erger toen ik een stuk las op de Limburgse nieuwssite 1Limburg.nl. In dertien van de een-en-dertig Limburgse gemeentes was de PVV de grootste partij geworden. De PVV van Geert Wilders, die gewonnen had, vijf zetels in totaal. Niet verloren, zoals overal gezegd werd, maar gewonnen. Dat ze niet de grootste zijn geworden, is een pyrrusoverwinning. Regeren gaan ze toch niet, dat lijkt me duidelijk. Iedereen heeft Wilders uitgesloten, dus elke overwinning zorgt voor een groter PVV-blok in de oppositie.

Maar nu snapte ik waarom ik boos was. ’s Nachts druppelden al langzaam de uitslagen binnen van een aantal Limburgse gemeenten: Kerkrade, Heerlen, Maastricht. De PVV was er het grootst. De partij van Wilders, die in de campagne nauwelijks te zien was en die van alle kanten aangevallen werd, stond stoïcijns bovenaan in de streek waar ik zelf vandaan kom. Wilders liet zich één dag zien in het zuiden, in Heerlen en in Valkenburg, maar toch kreeg hij de meeste stemmen. Of ja, zien, als je door de hordes aan beveiligers heen kon kijken zag je misschien een glimp van zijn steeds grijzer wordende haar.

Maar voor de Limburgers was het genoeg. Hij staat namelijk voor alles waar zij behoefte aan hebben. Zo wordt het mij in ieder geval al jaren uitgelegd. Hij zegt waar het op staat en durft te zeggen wat anderen niet zeggen. Nu nemen anderen zijn populisme steeds meer over en dat moeten we dan scharen onder een ‘goed soort populisme’. Maar daar gaat het niet eens om, Wilders is in Limburg ‘ene van os,’ de Limburgers zien in hem nog een echte Limburger. Dat hij al sinds 1991 door de gangen van de Tweede Kamer loopt, doet er niet toe.

Want ook al staat het niet op zijn verkiezings-A4tje, zijn grote zuidelijke achterban vertrouwt erop dat Wilders de boel opschudt in Den Haag. Eerlijk is eerlijk, de enige keer dat je van een wildvreemde in het centrum van Heerlen een roos krijgt, is als er verkiezingen in aantocht zijn. Mensen prikken daar doorheen. Alexander Pechtold was waarschijnlijk nog nooit in Sittard-Geleen geweest vóór deze verkiezingen en Jesse Klaver wist niet dat er onder Brabant ook nog een stukje Nederland zat.

In Limburg is de crisis namelijk nog niet voorbij. Daar zoeken nog altijd duizenden mensen naar banen. Mijn hoger-opgeleide moeder is al twee jaar tevergeefs op zoek naar vast werk, wat er niet is. En zo zitten er veel meer 50-plussers al jaren thuis. En daarmee groeit ook de haat richting ‘buitenlanders’, want in hun ogen pikken die de banen in. Banen waar ze zelf voor overgekwalificeerd zijn, maar die nuance raakt zoek als je maandelijks je best moet doen om brood op de plank te krijgen. En al die politici in Den Haag schreeuwen maar dat het zo goed gaat, en protesteren kun je niet, omdat een kaartje voor de trein naar de Hofstad te duur is. Dan is een blonde populist die je in het Limburgs aanspreekt en die oprecht luistert naar je probleem ineens geen alternatief meer, maar een bewuste keuze.

Natuurlijk is er ook vreemdelingenhaat die ten grondslag ligt aan het grote electoraat van Wilders in Limburg, maar ik denk dat er dit keer in Limburg ook veel mensen voor de PVV gegaan zijn, omdat ze de verhalen van de VVD, CDA, D66 en GroenLinks niet geloven. Want het gaat helemaal niet beter. Er verdwijnen alleen maar banen. Het zou een medewerker van NedCar een rotzorg zijn of de belasting op lease-wagens omhoog of omlaag gaat. Het interesseert de gemiddelde vuilnisophalen van de RD4 helemaal niks of er bindende referenda moeten komen. Die wil gewoon dat zijn werk niet overgenomen wordt en die wil geen moskee naast zijn deur. En zolang in Den Haag niet stilgestaan wordt bij die gevoelens, blijven die 20 zetels van de PVV alleen maar groeien.